Refleksje nad planem rozwoju Politechniki
(Tekstu nie opublikowano w piśmie uczelnianym, okazał się nie godny. A może niewygodny?)
Opracowanie planu dalszego rozwoju przez ekipę rektorską kończącą urzędowanie po 6 latach jest dla Uczelni znaczącym wydarzeniem, dowodem poważnego namysłu nad przyszłością, która będzie budowana na dokonaniach tego zespołu. Opracowanie powstające w tych warunkach jest z natury rzeczy subiektywne, pisane z perspektywy zaangażowania w konkretne problemy dnia dzisiejszego. Dlatego gdy czytam Plan, szukam najpierw pytań podstawowych: jaka jest racjonalna diagnoza przyszłości Politechniki i całej sfery szkolnictwa wyższego? Tylko taka diagnoza uzasadni bowiem sens szczegółowych propozycji działań w sferze materialnej.
Ile kosztują stopnie akademickie?
Zdobywanie kolejnych stopni jest ambicją każdego pracownika nauki (w istocie jest także ustawowym obowiązkiem!). Jest także ważnym elementem pracy dziekana, który musi się troszczyć nie tylko o poziom merytoryczny, lecz i koszty przewodów prowadzonych na wydziale.
Jak oceniać nauczycieli akademickich?
Przewodniczący Senackiej Komisji Oceniającej przedstawia przesłanki, założenia i wynik prac nad modernizacją regulaminu ocen nauczycieli akademickich. Znajomość przyjętego przez Senat PWr dokumentu ułatwi zainteresowanym spełnienie stawianych im wymogów.
Wydziałowe łamigłówki
W poprzedniej kadencji zreformowano strukturę organizacyjną Wydziału Chemicznego PWr. Realizować ją wypadło jednak innej władzy, gdy autorów koncepcji wyborcy odesłali na odpoczynek. Praktyka zmusza do korekt i modyfikacji wdrażanej koncepcji. Jak wygląda sytuacja po roku rządów nowych władz dziekańskich na wydziale?
Gry strategiczne
Przed zasypany śniegiem i pusty o tej porze ośrodek konferencyjny w Szklarskiej Porębie zajeżdża autokar ze znakami Politechniki. Wysypują się pasażerowie: starsi i młodsi, profesorowie i adiunkci, nie zabrakło asystentów i doktorantów. Nie zauważyłem dziekanów ani członków Senatu, rozpoznałem prodziekanów kilku wydziałów, trafił się aktualny dyrektor instytutu, dwóch byłych prorektorów, jeden były dziekan. Gości wita prorektor ds. rozwoju, na którego przyjezdni patrzyli z wyczekiwaniem – to na jego zaproszenie pozostawili we Wrocławiu swoje ważne zajęcia, aby uczestniczyć w trzydniowym posiedzeniu zespołu, który miałby obradować nad strategią uczelni. Jak?! Wkrótce zjawił się Rektor i komplet prorektorów – goście zrozumieli, że sprawa będzie poważniejsza, niż mogli oczekiwać. (..)
Studiować inaczej (Przegląd Akademicki 1992)
Wiosną roku 1990 po raz pierwszy usłyszałem głośno zadane pytanie: czy w Polsce można studiować inaczej? Zapowiedzi nowego ładu były wówczas oczywiste, atmosfera Politechniki Wrocławskiej, do której wróciłem po długiej nieobecności, wydawała się nabrzmiała oczekiwaniem. Czy można? Trzeba! – odpowiadałem.
Czytajmy statut
Seria zwięzłych szkiców z pierwszych lat po transformacji, zawierających analizę uchwalonego w uczelni statutu. Łatwo zauważyć, jak niedaleko posunęliśmy się w rozwiązywaniu uczelnianych problemów.